Ransomware

LockBit 4.0 reprezentuje najnowszą wersję rodziny ransomware LockBit, znanej z wysoce zautomatyzowanych i szybkich procesów szyfrowania. To oprogramowanie ransomware działa w ramach modelu oprogramowania ransomware jako usługi (RaaS), umożliwiając podmiotom stowarzyszonym wdrażanie złośliwego oprogramowania przeciwko celom w zamian za część płatności okupu. LockBit 4.0 Ransomware jest znany ze swojej wydajności i stosowania technik unikania, które pozwalają mu ominąć środki bezpieczeństwa i szyfrować pliki niewykryte. Po pomyślnej infekcji LockBit 4.0 dołącza do zaszyfrowanych plików unikalne rozszerzenie pliku, które, jak zaobserwowano, różni się w zależności od kampanii. Przykładem takiego rozszerzenia jest .xa1Xx3AXs. Dzięki temu zaszyfrowane pliki są łatwe do zidentyfikowania, ale niedostępne bez kluczy deszyfrujących. Ransomware wykorzystuje kombinację algorytmów szyfrowania RSA i AES. AES służy do szyfrowania samych plików, natomiast RSA szyfruje klucze AES, zapewniając, że tylko osoba atakująca może dostarczyć klucz odszyfrowujący. LockBit 4.0 generuje żądanie okupu o nazwie xa1Xx3AXs.README.txt lub plik o podobnej nazwie, który jest umieszczany w każdym folderze zawierającym zaszyfrowane pliki. Ta notatka zawiera instrukcje dotyczące kontaktowania się z atakującymi za pośrednictwem witryny Tor oraz kwotę żądanego okupu, często w kryptowalutach. Notatka może również zawierać groźby ujawnienia skradzionych danych w przypadku niezapłacenia okupu, co jest taktyką znaną jako podwójne wymuszenie. Ten artykuł zawiera dogłębną analizę oprogramowania ransomware LockBit 4.0, obejmującą metody infekcji, używane rozszerzenia plików, stosowane standardy szyfrowania, szczegóły żądania okupu, dostępność narzędzi do odszyfrowania oraz wskazówki dotyczące podejścia do odszyfrowania pliki z rozszerzeniem „.xa1Xx3AXs”.

Avira9 Ransomware to rodzaj złośliwego oprogramowania zaprojektowanego do szyfrowania plików na komputerze ofiary, czyniąc je niedostępnymi. Jego nazwa pochodzi od rozszerzenia pliku, które dołącza do zaszyfrowanych plików. Następnie napastnicy żądają od ofiary okupu w zamian za klucz deszyfrujący, który ma przywrócić dostęp do zaszyfrowanych danych. Po zaszyfrowaniu pliku Avira9 zazwyczaj dodaje unikalne rozszerzenie do nazwy pliku .Avira9, dzięki czemu plik jest łatwy do zidentyfikowania, ale niedostępny. Ransomware wykorzystuje niezawodne algorytmy szyfrowania, takie jak AES (Advanced Encryption Standard), RSA lub kombinację obu, aby zablokować pliki. Ta metoda szyfrowania jest praktycznie nie do złamania bez odpowiedniego klucza deszyfrującego, co sprawia, że ​​oferta atakującego jest jedynym pozornym rozwiązaniem umożliwiającym odzyskanie plików. Avira9 Ransomware generuje żądanie okupu, zwykle w postaci pliku tekstowego o nazwie readme_avira9.txt lub podobnie, umieszczane w każdym folderze zawierającym zaszyfrowane pliki lub na pulpicie. Ta notatka zawiera instrukcje dla ofiary, jak zapłacić okup, zwykle w kryptowalutach takich jak Bitcoin, aby otrzymać klucz odszyfrowujący. Często zawiera także ostrzeżenia o próbach odszyfrowania plików przy użyciu narzędzi firm trzecich, twierdząc, że takie próby mogą prowadzić do trwałej utraty danych.

Wiaw Ransomware to rodzaj złośliwego oprogramowania należącego do rodziny ransomware Stop/Djvu. Jego zadaniem jest szyfrowanie plików na komputerze ofiary, czyniąc je niedostępnymi, a następnie żądając od ofiary okupu w celu przywrócenia dostępu do zaszyfrowanych plików. Po infekcji Wiaw Ransomware dodaje .wiaw rozszerzenia plików, które szyfruje. Metoda szyfrowania używana przez Wiaw Ransomware nie jest szczegółowo opisana w dostarczonych źródłach, ale będąc częścią rodziny Stop/Djvu, prawdopodobnie wykorzystuje kombinację algorytmów szyfrowania AES i RSA w celu bezpiecznego blokowania plików. Wiaw Ransomware tworzy notatkę z żądaniem okupu pt _readme.txt, informując ofiary o szyfrowaniu i żądając zapłaty za narzędzie do odszyfrowania. Notatka zazwyczaj zawiera instrukcje dotyczące zapłacenia okupu, często w kryptowalucie, i grozi trwałą utratą danych, jeśli żądania nie zostaną spełnione. Wiaw Ransomware to niebezpieczne złośliwe oprogramowanie, które szyfruje pliki i żąda okupu. Chociaż istnieją narzędzia do odszyfrowywania, ich skuteczność może być różna, a najlepszą obroną pozostaje zapobieganie poprzez dobre praktyki w zakresie cyberbezpieczeństwa.

Wisz Ransomware to rodzaj złośliwego oprogramowania, które szyfruje pliki na komputerze ofiary, dołączając rozszerzenie .wisz rozszerzenia nazw plików. Jego celem są osobiste zdjęcia, dokumenty, bazy danych i inne krytyczne pliki, uniemożliwiając dostęp do nich bez klucza deszyfrującego, który napastnicy oferują w zamian za zapłatę okupu. Po infekcji Wisz Ransomware inicjuje solidny proces szyfrowania przy użyciu algorytmu szyfrowania Salsa20. Skanuje system w poszukiwaniu plików o dużej wartości i szyfruje je. Dzięki temu szyfrowaniu pliki stają się niedostępne dla ofiar. Po zaszyfrowaniu plików ransomware WISZ upuszcza notatkę z żądaniem okupu o nazwie _readme.txt w katalogach zawierających zaszyfrowane pliki. Ta notatka zawiera instrukcje dotyczące kontaktowania się z atakującymi za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz kwotę okupu, zwykle wymaganą w Bitcoinie. Okup zwykle waha się od 499 do 999 dolarów, z rabatem za szybką płatność. W tym artykule przedstawiono dogłębną analizę oprogramowania ransomware WISZ, w tym metod jego infekcji, technik szyfrowania, żądań okupu i potencjalnych rozwiązań w zakresie odszyfrowywania.

Lkfr Ransomware to odmiana rodziny ransomware STOP/DJVU, znanej ze złośliwych operacji szyfrowania plików. Po infiltracji systemu atakuje różne typy plików, szyfrując je i dołączając rozszerzenie .lkfr rozszerzenie, czyniąc je niedostępnymi bez klucza deszyfrującego. Ransomware żąda zapłaty okupu w Bitcoinach, zwykle w wysokości od 499 do 999 dolarów, w zamian za klucz deszyfrujący. Po zaszyfrowaniu ransomware LKFR wyświetla notatkę z żądaniem okupu o nazwie _readme.txt z instrukcjami płatniczymi, żądając zapłaty w Bitcoinach w celu dostarczenia klucza deszyfrującego. Notatka zazwyczaj zawiera dane kontaktowe i unikalny identyfikator ofiary. Lkfr Ransomware stanowi poważne zagrożenie ze względu na solidną taktykę szyfrowania. Ofiary powinny skupić się na zapobieganiu, korzystać ze sprawdzonych rozwiązań bezpieczeństwa i regularnie tworzyć kopie zapasowe w trybie offline, aby złagodzić skutki takich ataków ransomware. W przypadku infekcji niezwykle istotne jest usunięcie oprogramowania ransomware z systemu i sprawdzenie wszystkich dostępnych opcji odzyskiwania plików bez ulegania żądaniom okupu.

2023Lock to oprogramowanie ransomware, które ostatnio atakowało firmy, szyfrując ich dane i żądając zapłaty za odszyfrowanie. Celem tego artykułu jest przedstawienie tego złośliwego oprogramowania z informacyjnego, zapobiegawczego i skoncentrowanego na odzyskiwaniu spojrzenia. Po zainstalowaniu szyfruje pliki i dołącza rozszerzenie .2023lock rozszerzenie ich nazw. Ransomware wykorzystuje wyrafinowane algorytmy szyfrowania, co utrudnia odszyfrowanie plików bez udziału atakujących. Po zaszyfrowaniu 2023Lock tworzy dwie notatki z żądaniem okupu, README.html i README.txt, które są umieszczane na dysku C. Notatki te informują ofiarę, że jej pliki zostały zaszyfrowane, a wrażliwe dane skradzione, i wzywają ją do skontaktowania się z cyberprzestępcami w ciągu 24 godzin. Notatka z żądaniem okupu ostrzega również przed korzystaniem z narzędzi deszyfrujących innych firm, ponieważ mogą one uniemożliwić odszyfrowanie danych. Ransomware 2023Lock to poważne zagrożenie, które może spowodować znaczne szkody dla Twoich danych. Aby się chronić, regularnie twórz kopie zapasowe, aktualizuj oprogramowanie zabezpieczające i zachowaj ostrożność podczas obsługi załączników do wiadomości e-mail lub pobierania plików. Jeśli jesteś zainfekowany, nie płać okupu, ponieważ nie ma gwarancji odzyskania plików. Zamiast tego skup się na usunięciu oprogramowania ransomware i przywróceniu danych z kopii zapasowej.

Dalle Ransomware to infekcja wysokiego ryzyka należąca do rodziny ransomware Djvu. Został po raz pierwszy odkryty przez badacza złośliwego oprogramowania Michaela Gillespiego. Podstawową funkcją Dalle jest ukradkowa infiltracja komputerów i szyfrowanie większości przechowywanych plików, czyniąc je bezużytecznymi. Podczas procesu szyfrowania Dalle dołącza plik .dalle rozszerzenia nazw plików. Dokładny algorytm szyfrowania używany przez Dalle nie jest potwierdzony, ale wiadomo, że każda ofiara otrzymuje unikalny klucz deszyfrujący przechowywany na zdalnym serwerze kontrolowanym przez twórców oprogramowania ransomware. Dalle tworzy list z żądaniem okupu o nazwie _readme.txt i umieszcza kopię w każdym folderze zawierającym zaszyfrowane pliki. Notatka informuje ofiary, że ich pliki są zaszyfrowane i żąda zapłaty okupu za ich odszyfrowanie. Początkowa kwota okupu wynosi 980 dolarów, a jeśli kontakt zostanie nawiązany w ciągu 50 godzin, oferowana jest 72% zniżka, co zmniejsza koszt do 490 dolarów. Główny cel artykułu ma charakter informacyjny i ma na celu edukację czytelników na temat oprogramowania Dalle Ransomware, jego metod infekcji, stosowanego szyfrowania, tworzonego przez niego żądania okupu oraz możliwości odszyfrowania, w tym użycia narzędzi takich jak deszyfrator Emsisoft STOP Djvu .

BackMyData Ransomware to wariant złośliwego oprogramowania należący do rodziny Phobos, zidentyfikowany ze względu na zdolność do szyfrowania plików na zainfekowanych komputerach, czyniąc je w ten sposób niedostępnymi dla użytkowników. Działa na szeroką gamę typów plików, szyfrując je i dołączając rozszerzenie .backmydata rozszerzenie wraz z identyfikatorem ofiary i adresem e-mail ([backmydata@skiff.com]) do nazw plików. Ta zmiana nazwy sprawia, że ​​pliki są łatwe do zidentyfikowania, ale niedostępne bez odszyfrowania. Konkretny algorytm szyfrowania używany przez BackMyData nie jest wyraźnie wspomniany, ale podobnie jak inne warianty oprogramowania ransomware z rodziny Phobos, prawdopodobnie wykorzystuje ono silne metody szyfrowania, które utrudniają nieautoryzowane odszyfrowanie bez niezbędnych kluczy deszyfrujących. BackMyData generuje dwa żądania okupu o nazwie info.hta i info.txt, które są umieszczane na pulpicie ofiary. Notatki te zawierają wiadomości od atakujących, instruujące ofiary, jak skontaktować się z nimi za pośrednictwem poczty elektronicznej (backmydata@skiff.com) i żądające zapłaty okupu w zamian za klucze odszyfrowujące. W notatkach grożono również sprzedażą skradzionych danych, jeśli okup nie zostanie zapłacony, podkreślając pilność i powagę sytuacji.